گرگ هندی؛ خطرناک ترین درنده ایرانی - سفر به کیش

به گزارش خبرآنلاین، در کوه های مرتفع ایران، از جمله رشته کوه زاگرس، می توان گونه های مختلفی از گربه های وحشی را یافت. در کویرهای ایران، گونه های فراوانی از عقرب و مار مشاهده می گردد و در جنگل ها، دریاچه ها و دریاها، حیوانات خطرناک دیگری رویت می شوند.

ویژگی های ظاهری گرگ هندی

گرگ هندی که گاهی گرگ ایرانی نیز نامیده می گردد، عضوی از خانواده گرگ های خاکستری است که در شبه جزیره هند و در منطقه ها جنوب شرق و غرب آسیا، از جمله ایران زندگی می نماید. این گرگ ها، گونه هایی شکارچی هستند که شکار اصلی آنها، بچه ها دیگر حیوانات است.

گرگ های هندی، شباهت زیادی به گونه های گرگ اوراسیا دارند ولی به مقدار آنها بزرگ نیستند. در عین حال این گرگ ها در آب و هوایی گرم تر از همتایان اروپایی شان زندگی می نمایند؛ موهای کوتاهتری دارند و به ندرت پوشش زیرین دیگری دارند. تنوع رنگی آنها از قرمز مایل به خاکستری تا قرمز مایل به سفید متغیر است و وزنشان اکثرا کمتر از 25 کیلوگرم است و طول آنها از نوک بینی تا انتهای دم به 145 سانتی متر می رسد.

گرگ های هندی در مقایسه با دیگر گونه های گرگ ها در دسته های کوچک تری زندگی می نمایند و کم سروصداتر هستند. در مجموع گرگ ها خاکستری جزو گونه های درخطر انقراض در ایران است و طبق برآوردها، بین 2 تا 3 هزار گرگ هندی وحشی در ایران زندگی می نمایند.

ما از گرگ هندی بترسیم یا بالعکس؟

طبق آمار رسمی، آخرین قربانی رسمی گرگ هندی در ایران، مردی بی خانمان بود که در دی 1384، در روستای ولیعصر در شمال شرق ایران مورد حمله گروهی از این گرگ ها نهاده شد. البته به نظر می رسد که بیشتر این مردم هستند که تهدیدی برای سلامت و جان این گرگ ها به حساب می آیند تا گرگ ها برای انسان ها.

گرگ ها در قرن بیستم، بیشتر زیستگاه های خود را از دست داده اند و همین باعث می گردد تا آنها طعمه های زیادی را نیز از دست بدهند. در عین حال این گرگها قربانی شکارچیان غیرقانونی نیز شده اند.