واقعیت مجازی درمان بیماری های روانی را موثرتر می نماید؟ - سفر به کیش

به گزارش خبرنگاران به نقل از تی آر تی ترکیه؛ یک مطالعه تازه نشان می دهد که تعداد قابل توجهی از مردم ترجیح می دهند در واقعیت مجازی بیش از زندگی واقعی درباره خود صحبت نمایند.

پژوهشی اجرا شده در دانشگاه ادیث کوان استرالیا نشان می دهد که 30 درصد از مردم ترجیح می دهند در خصوص تجربیات منفی خود با یک آواتار واقعیت مجازی صحبت نمایند تا با شخصی دیگر در دنیای واقعی.

نتیجه این پژوهش در نشریه Frontiers in Virtual Realty منتشر شده جایی که پژوهشگران تعاملات اجتماعی را که در آن افراد درگیر مکالمه در واقعیت مجازی بودند را در مقابل تعامل چهره به چهره در دنیای واقعی مقایسه کردند.

آنان از فناوری ثبت حرکات تمام اجزای صورت و بدن برای ایجاد یک آواتار حرکتی واقع گرایانه استفاده کردند که از همتای واقعی آنان تقلید می کرد و سپس نحوه تعامل افراد با آواتار ها را در مقایسه با افراد در دنیای واقعی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

دکتر شین راجرز پژوهشگر روانشناسی و ارتباطات گفت که شرکت نمایندگان تجربیات خود را بر اساس عواملی مانند لذت، راحتی، دست و پا چلفتی بودن، درک متقابل، و میزانی که احساس می کردند اطلاعات خود را افشا می نمایند ارزیابی کردند.

تنها شاخصی که در تعامل رو در رو در دنیای واقعی نسبت به تعامل در واقعیت مجازی رتبه فزونی را به دست آورد درک متقابل در نزدیکی رو در رو و احساس درک طرف متقابل هنگام افشای تجربیات منفی بود.

دکتر راجرز می گوید: به طور کلی افراد تعامل اجتماعی در واقعیت مجازی را بهتر از تعامل چهره به چهره داشتند به استثنای احساس صمیمیت که در آن افراد اشاره کردند زمانی که رو در رو بودند با یکدیگر احساس نزدیکی بیش تری می کردند.

در اساس، هدف واقعیت مجازی بازتاب واقعیت و ایجاد دنیایی است که هم سه بعدی و به صورت تصویری به روش استغراق و هم تعاملی باشد.

دکتر راجرز می گوید:فناوری واقعیت مجازی ظرفیت کاربرد گسترده ای در زمینه های مختلف مانند مکالمه معمولی، تجارت، گردشگری، آموزش و درمان را دارد. دکتر راجرز اضافه کرد که وقتی نوبت به درمان می رسد مجموعه تازه ای از افراد تشخیص داده می شوند که با تعاملات منظم رو در رو احساس راحتی نمی نمایند. هم چنین، ممکن است واقعیت مجازی درمانگران را قادر سازد تا درمان را به طور موثرتری از راه دور انجام دهند، زیرا فرد می تواند در اتاق درمانگر (در واقعیت مجازی) حضور داشته باشد در حالی که در دنیای واقعی در خانه خود نشسته است.

دکتر راجرز انتظار دارد که تعامل اجتماعی واقعیت مجازی در طول پنج سال آینده به جای آن که همچون امروز جایگاه ویژه ای داشته باشد رایج تر گردد.

او می افزاید:رایانه های قدرتمندتر ارزان تر می شوند. هدست های واقعیت مجازی و تجهیزات جانبی آن توسعه می یابند و پلتفرم های نرم افزار تعامل واقعیت مجازی کاربرپسند تر در دسترس هستند و به روز رسانی می شوند.

دانشگاهیان از دهه 90 میلادی ظرفیت واقعیت مجازی را برای درمان اختلالاتی مانند اضطراب مورد مطالعه قرار داده اند.

آن چه یاری نموده این است که هدست های واقعیت های مجازی تفریحی ارزان تر و در دسترس تر می شوند. فروش آن به افراد به ویژه در طول شیوع کرونا افزایش یافته است. در نتیجه، پژوهش در خصوص درمان با یاری واقعیت مجازی نیز در حال رشد است.

بسیاری از درمان های واقعیت مجازی مبتنی بر تکنیک درمانی به نام روبروه طولانی مدت هستند که در آن بیماران ابتدا یک رویداد آسیب زا را با جزئیات برای درمانگر توصیف می نمایند و سپس با محرک های رویداد آسیب زا روبرو می شوند.

با این حال، کارشناسانی مانند اندرو شریل استادیار روانپزشکی در دانشگاه اموری در آتلانتا نگران هستند که با توسعه واقعیت مجازی افراد ممکن است به جای مشورت با متخصصان دارای مجوز یک شیوه درمان خود راهبر را انتخاب نمایند و به طور بالقوه درمان های رسمی را منسوخ سازند. او می افزاید درمان های واقعیت مجازی در بلند مدت موثرتر از درمان های سنتی نیستند.