با تاریخ ساخت راه آهن در آمریکا آشنا شویم - سفر به کیش

بزرگ ترین راه آهن

راه آهن سراسری به بزرگ ترین پروژه ساخت و ساز تاریخ آمریکا تبدیل شده است. پروژه ای که با دو خط آغاز شد؛ پاسیفیک مرکزی در ساکرامنتو و اتحادیه پاسیفیک در اوماها. پروژه در سال 1848 مطرح شد. اما جنگ داخلی و مسائل مالی پروژه را تا سال 1862 به تعویق انداخت.

مشکل کارگر

پروژه راه آهن شرکت پاسیفیک مرکزی به خاطر کوه های بین اقیانوس آرام و نبراسکا به کندی پیش می رفت. پروژه در سال 1865 به علت کمبود کارگر متوقف شد. مهاجران چینی با وجود نگرش منفی کارگران موجود، استخدام شدند و کار دوباره آغاز شد. بعد از حفر 15 تونل مسیر راه آهن به سیرا رسید.

در میان شن

شرکت های پاسیفیک مرکزی و اتحادیه پاسیفیک با یکدیگر رقابتی نیمه محبت آمیز داشتند و هر کدام مصمم بودند پروژه را سریع تر تمام نمایند. طبق یکی از افسانه ها، خدمه پاسیفیک مرکزی می شنوند که خدمه اتحادیه پاسیفیک به سرعت در حال کار کردن هستند و پروژه را به زودی کامل می نمایند. در 28 آوریل 1869 کارگران از طلوع خورشید تا غروب کار کردند و توانستند در صحرا یوتا 10 مایل ریل راه آهن را در 12 ساعت کار بگذارند. آن ها می گفتند که این شاهکار کارگران هرگز تکرار نمی گردد.

شایعات

شایعات درباره اتحادیه پاسیفیک درست بودند. هنگاهی که شرکت پاسیفیک مرکزی با کوه ها دست و پنجه نرم می کرد، اتحادیه در دشت های هموار استان اورگان به کار خود ادامه می داد و نیازی به کارهای مهندسی پیچیده نداشت، اما اتحادیه پاسیفیک مجبور به برخورد با مسائل دیگری شد.

تأخیر در زمستان

برف و سرما در نبراسکا بیداد می نماید. اما سرکارگران اصرار داشتند که به هر نحوی کار پیش برود. بعد از آب شدن یخ ها در بهار، مجبور شدند که تمام مسیر را دوباره بازسازی نمایند. طغیان رودخانه پلت نیز آسیب های سنگینی را به بار آورد؛ طوری که هزینه پروژه را تقریبا سه برابر کرد.

شرایط خطرناک

آمریکایی های بومی و بعلاوه برخی از کارگران مخالف راه آهن بودند. خدمه راه آهن بارها مورد حمله قبایل سو و شاین نهاده شدند که کارگران را مجبور به ساخت سنگر کرد. بومیان آمریکایی به کارگرها و مسیر راه آهن بارها حمله می کردند و خسارت های زیادی به بار می آوردند. قبیله های نزدیک راه آهن هر کدام حداقل یکبار مسئول خارج شدن قطار از ریل بودند. با وجود همه این اتفاقات، اتحادیه پاسیفیک مسابقه را برد. راه آهن سراسری در سال 1869 افتتاح شد.

پل های مقاوم

B&O، اولین شرکت راه آهن در آمریکا بود. هر کسی که در خصوص مهندسی راه آهن بداند، حتما نام آن ها را شنیده است. ساخت و سازهای B&O احتیاط زیادی از خود نشان داده است. سازه هایی که از گرانیت مستحکم ساخته شده است. بیشتر پل های ساخته شده در آن موقع، به خاطر ساخت خوب شان هنوز مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از گرانیت کار آسانی نیست. کار آن ها در سال 1830، دو سال بعد از ریل گذاری آغاز شد.

درباره پیچ

پیچ نعل اسبی به طول 2375 فوت یکی از اعجاز مهندسی محسوب می گردد. طرحی در راه آهن پنسیلوانیا که باعث کاهش مسیر در کوه های آلگیلی و تبدیل به یکی از مهم ترین منطقه ها راه آهن شد. به خاطر اهمیت آن، در طول عملیات پاستوریوس در سال 1942 مورد حمله نازی ها نهاده شد. امروزه از آن به عنوان یک طرح ملی برجسته یاد می گردد.

این پیچ در سال 1850 بدون تجهیزات سنگین و تنها با بیل و کلنگ کارگران ساخته و در سال 1854 افتتاح شد. اسب ها در این طرح برای جابجایی مصالح مورد استفاده قرار می گرفتند. هزینه این پروژه حدود 80000 هزار دلار شد.

بالای کوه ها

شما می توانید با سوار شدن در قطار کوهستانی واشنگتن کاگ، اولین ماشین کوهنورد در دنیا باشید. خط راه آهنی که دومین مسیر ریلی پرشیب در دنیا محسوب می گردد. سیلوستر راش در سال 1852 بعد از پیاده روی در کوه های آن منطقه ایده راه آهن در آنجا را عنوان نمود. او طرح را به مجمع قانون گذاری استانی تقدیم کرد، جایی که او از عناصر محلی مهم محسوب می شد. طبق یک افسانه محلی آن ها اجازه ساخت راه آهن را به علت غیرممکن بودن آن دادند. او اجازه ساخت راه آهن را در سال 1858 دریافت کرد، اما به علت جنگ داخلی طرح متوقف شد. تا آنکه در سال 1866 پروژه آغاز و در سال 1868 افتتاح شد. این خط اکنون نیز به کار خود ادامه می دهد و به تازگی لوکوموتیو دیزلی جدیدی به آن اضافه شده است.

در میان درختان

هنگامی که گذرگاه بک ورث در سیرا در سال 1850 کشف شد، شرکت های اندکی تمایل به ساخت راه آهن در آنجا را داشتند. منطقه در پایین ترین نقطه در میان کو ها بود، اما سود از حاصل از سرمایه گذاری در آنجا اندک بود. کسی حاضر به ساخت راه آهن در آن منطقه نبود تا اینکه در سال 1900 به وسیله شرکت راه آهن پاسیفیک جنوبی خریداری شد.

میان بر گران قیمت

ساخت و ساز روی مسیر رودخانه فدر در سال 1906 آغاز شد، اما شرایط بسیار سخت بود. نوسان دمای هوا بسیار زیاد و بعلاوه ریزش سنگ در دره رودخانه بسیار زیاد بود. ساخت مسیر در سال 1909، با هزینه نجومی 75 میلیون دلار، معادل 20 میلیارد دلار امروز، به اتمام رسید.