لیزر جوان سازیِ پوست، میکرونیدلینگ و لایه بردار ها، پوست را پیرتر می کنند؟ - سفر به کیش

آن روز هایی که چین و چروکِ صورت را با لایه های ضخیمی از کرم های آرایشی می پوشاندیم، سپری شده است. اگر این روز ها درباره از بین بردنِ نشانه های پیریِ پوست با متخصصانِ مراقبت از پوست صحبت کنید، اصطلاحِ تخریبِ کنترل شده را می شنوید.

به گزارش خبرنگاران، ایده پشتِ این رویکردِ رایج این است که با ایجادِ زخم های میکروسکوپی روی پوست، فرایندِ ریزشِ سلول های قدیمی که با گذرِ زمان فرسایش پیدا کرده اند، شروع می شود و سلول های جدید جای سلول های قدیمی را می گیرد.

پوست برای ترمیمِ بافتِ آسیب دیده شروع به تولیدِ کلاژن تازه، الاستین و سلول های اِپیدرم می کند؛ و با ایجاد سلول های جدید، سلول های بدرنگ و خشک که علتِ ایجادِ خطوط و چین و چروک ها و افتادگیِ پوست هستند، ریزش پیدا می کنند.

این ایده هر روز بیشتر رایج می شود. اما آیا این کار می تواند خودش به پوست ما آسیب وارد کند؟ این نگرانیِ بسیاری از کارشناسانِ حرفه ای در حوزه زیبایی است که باور دارند انجامِ بی رویه برخی از این روش ها می تواند اثرِ معکوس داشته و نشانه های پیریِ پوست را با سرعتِ بیشتری تشدید کند.

میکرونیدلینگ، لیزردرمانی و لایه برداریِ شیمیایی مثال هایی از تخریبِ کنترل شده پوست هستند. علاوه بر آن، برخی از دارو های بدونِ نسخه مانند دوز های فعالی از ویتامینِ آ. (رتینول) و ویتامینِ سی نیز به همین منظور به فروش می رسند. این مواد از طریقِ وارد کردنِ آسیب ِ کنترل شده به پوست عمل نمی کنند، اما استفاده کنندگان از این محصولات احساسِ گزش و سوزن سوزن شدن را روی پوست خود احساس می کنند و گاهی نیز گونه هایشان به دلیلِ مصرف این مواد قرمز می شود که از نظر بسیاری از آن ها علامتِ خوبی محسوب می شود.

مسئله ای که تمامِ این فرایند ها و روش ها دارند این است که بیش از اندازه موفقیت آمیز عمل می کنند. فرقی نمی کند فردی که از این روش ها استفاده می کنند چند ساله باشد، این روش ها در عرضِ چند ماه یا فقط چند هفته پوستی شفاف تر و سفت تر را برجای می گذارند؛ و بنابراین، فرد به طور طبیعی دوست دارد این کار را بیشتر انجام دهد که همین باعثِ آسیب رساندن به پوست می شود.

دکتر ویکی دُندُس، متخصص پوست از لندن، می گوید: این روش ها نتایجِ خوبی دارند، اما انجام دادنِ پشتِ سر هم آن ها باعث می شود پوست قبل از آنکه بهبود پیدا کند، دوباره آسیب ببیند و درمان پس زده شود. با این کار شما یک قدم به سمت بهبودی حرکت می کنید، اما دو قدم پسرفت می کنید و در نهایت به جای آنکه پوست بهتری به دست آورید، اوضاع از قبل هم بدتر می شود.

برداشتنِ مقدارِ زیاد از سلول های مرده سطحِ پوست که به عنوان لایه محافظتی عمل می کنند، باعثِ درخشان تر شدنِ پوست می شود؛ اما درعین حال سلول های تازه را در برابرِ نورِ فرابنفشِ خورشید و محیط حساس می کند که می تواند منجر به التهابِ پوست شود. التهابِ پوست یکی از اصلی ترین دلایلِ پیریِ پوست است.

درضمن، وارد آوردنِ آسیبِ کنترل شده به لایه های عمقی پوست می تواند باعثِ زخم های مزمن شود؛ افراد معمولاً خیلی دیر متوجه این آسیب ها می شوند. دکتر دندس می افزاید: هرچیزی که آستانه ایمنیِ بدنِ ما را پایین بیاورد-برای مثال آلودگی، استرس، هورمون های نامتعال و واقعیاتِ زندگیِ روزمره-باعث می شود تخریب های پی درپی ِ پوست حتی بدتر هم بشود؛ و یکی از دلایلِ لک های پیری همین صدماتی است که به پوست وارد می شود.

پس چه باید کرد؟

دکتر سندس می گوید: در موردِ دارو هایی که در خانه مصرف می کنید، مراقب باشید که با کوچکترین تحریکِ پوست، ماده ای را که مصرف می کنید مدتی کنار بگذارید یا چیز دیگری را جایگزین کنید. در موردِ درمان های کلینیکی باید بینِ هر دوره درمان حداقل دو چرخه پوست فاصله باشد -این زمانی است که پوست افراد به صورتِ طبیعی بازسازی می شود (برای یک زنِ بالایِ 40 سال این زمان بینِ 4 تا 6 هفته است).

این فرصتی که به پوست داده می شود تا سلول های جوان تولید کند مانند همان روزِ استراحتی است که بعد از انجامِ فعالیت های ورزشی به بدن می دهید تا عضلات بهبود پیدا کنند و رشد کنند.

به خاطر داشته باشید که بعد از استفاده از درمان های لیزرپایه، پوست حتی از قبل نیز در برابر اشعه فربنفشِ خورشید حساس تر می شود.

دکتر سوفی شاتر، متخصص پوست، می گوید: آسیبِ کنترل شده نباید تبدیل به یک رژیم درمانیِ هفتگی یا ماهیانه شود. این کار فقط در موردِ یک بافتِ خاص و با فواصلِ تعیین باید صورت گیرد.

متخصصِ زیست-شیمی، نوشین قریشی، به افرادی که از کرم های حاوی رتینول یا گلیکولیک اسید برای لایه برداری استفاده می کنند توصیه می کند به جای مقادریرِ زیادِ این کرم ها مثلاً اسید گلیکولیک 10 درصد یا رتینول در بالاترین دوزِ موجود، مقادیرِ بسیار پایین آن ها را به شکلِ منظم استفاده کنند تا به نظر نرسد که حمله اتمی به پوست اجرا شده است. او تأکید می کند: دستیابی به تغییراتِ پوستی در کوتاه مدت پوست را تخریب می کند.

دراین بین تعدادِ مخالفانِ تخریبِ کنترل شده پوست رو به افزایش است و آن ها این روشِ درمانی را نفرینی برای پوست می دانند.

دکتر بِن جانسون از لندن می گوید: اینکه با زخمی کردنِ پوست آن را مجبور کنیم به چرخه تولیدِ سلول های تازه وارد شود یک نسخه فاجعه آمیز است.

او بر این باور است که پوست به طور مداوم در حالِ بازسازی و جوان سازیِ خود است و قادر است سلول های مرده را طبقِ برنامه ریزیِ تعیین و به موقع از بین ببرد. او می گوید، این درست است که با افزایشِ سن توانایی پوست برای محافظت از خود از طریقِ تولیدِ کلاژنِ جایگزین کاهش پیدا می کند، اما تخریبِ کنترل شدۀ پوست باعث می شود همین منابعی که اکنون [به دلیلِ افزایشِ سن]به قدرِ کافی غنی نیستند، نتوانند از لایه های عمقی پوست، جاییکه کلاژن برای ترمیمِ آسیب های جدید تولید می شود، محافظت کنند.

درنتیجه، لایه های سطحیِ پوست به طور موقتی بسیار زیبا جلوه می کند، اما این کار در طولِ زمان باعثِ ضعیف شدنِ ساختارِ پوست و انسجامِ آن می شود و فرایندِ پیری با سرعتِ بیشتری رخ می دهد.

دکتر جانسون برای اینکه عمقِ فاجعه را بیشتر نشان دهد، می گوید، تحقیقات نشان می دهد که پوست فقط بینِ 85 تا 90 درصد از زخم ها را می تواند ترمیم کند، بنابراین شما با هر بار تخریبِ پوست خود سطحی از التهابِ دائمی را ایجاد می کنید که این اتفاق همراه می شود با تخریبِ دی اِن اِی که اغلبِ ابزار های درمانی که از حرارت استفاده می کنند باعثِ آن می شوند.

به طور خلاصه دستاورد های کوتاه مدتی که از تخریبِ کنترل شده پوست به دست می آید به تخریبِ بلندمدتِ پوست منجر می شود.

دکتر جانسون تغذیه پوست با موادِ زیستیِ فعال را توصیه می کند. برای مثال موادِ پوستی ای که عصاره گیاهِ سولیداگو (نوعی آفتابگردان) در آن ها به کار رفته است، برای لایه برداریِ پوست مفید هستند.

منبع: The Daily Mail

ترجمه: سایت خبرنگاران