تفکر عجیب نیمی از مردان خبرساز شد! - سفر به کیش

تصور کنید با خیال راحت در صندلی هواپیما نشسته اید و درحال حرکت به سمت مقصد تعطیلات خود هستید که ناگهان صدای مهماندار سکوت را می شکند: خانم ها و آقایان هر دو خلبان دچار مشکل شده اند، آیا مسافرانی وجود دارند که بتوانند با یاری کنترل ترافیک هوایی، هواپیما را فرود آورند؟

اگر فکر می کنید توانایی فرود آوردن هواپیما را دارید، بدانید که تنها نیستید. نتایج یک نظرسنجی که ماه ژانویه منتشر شد، نشان می داد یک سوم از بزرگسالان آمریکایی فکر می نمایند با راهنمایی کنترل ترافیک هوایی می توانند هواپیمای مسافربری را با پیروزیت روی زمین بنشانند. در میان شرکت نمایندگان مرد، سطح اطمینان حدود 50 درصد بود. اما آیا فرد بدون آموزش قبلی و تحت راهنمایی واقعا می تواند هواپیما را بدون مشکل فرود آورد؟

همه ما داستان مسافرانی را شنیده ایم که وقتی خلبان بیهوش شده بود، هواپیما را نجات دادند. به عنوان مثال، سال گذشته دارن هریسون پس از اینکه خلبان از هوش رفت، پیروز شد با راهنمایی کنترل نماینده ترافیک هوایی که از قضا مربی پرواز بود، هواپیمای دو موتوره را در فلوریدا فرود آورد. بااین حال چنین حوادثی معمولا در هواپیماهای کوچک و ساده رخ می دهد. پرواز با جت تجاری بسیار بزرگ تر و سنگین تر امری بسیار متفاوت خواهد بود.

نمی توانید همواره به سیستم خلبانی اتوماتیک تکیه کنید

خلبان حدود 90 درصد از زمان خود را صرف نظارت بر سیستم های کنترل اتوماتیک هواپیما (اتوپایلوت) و اطمینان از این موضوع می نماید که همه چیز طبق روال عادی کار می نماید. خلبان 10 درصد بقیه وقتش را مشغول مدیریت مسائل، حرکت هواپیما روی زمین، برخاستن و فرودآمدن است.

برخاستن و فرود آمدن سخت ترین کارهایی هستند که خلبانان انجام می دهند و همواره به صورت دستی انجام می شوند. فقط در موارد بسیار کم و در مدل های معدودی از هواپیماها خلبان می تواند از سیستم خلبانی اتوماتیک برای فرود استفاده کند.

برای برخاستن، سرعت هواپیما باید افزایش پیدا کند تا زمانی که بال ها بتوانند نیروی بالابر کافی فراوری نمایند تا آن را به هوا بکشند. خلبان همان طور که به ابزارهای متعدد و نشانه های بیرونی توجه می نماید، باید هواپیما را در مرکز باند فرودگاه نگه دارد تا زمانی که به سرعت برخاستن برسد. پس از پرواز، آن ها باید با کنترل ترافیک هوایی هماهنگ باشند، مسیر خاصی را دنبال، ارابه فرود را جمع و حین کوشش برای صعود، سرعت و جهت دقیقی را حفظ نمایند.

در موارد بسیار کم و در مدل های معدودی از هواپیماها خلبان می تواند از سیستم خلبانی اتوماتیک برای فرود استفاده کند

فرود پیچیده تر است و به کنترل دقیق جهت و سرعت فرود هواپیما احتیاج دارد. برای فرود پیروزیت آمیز، خلبان باید سرعت مناسب را حفظ، همزمان پیکربندی ارابه فرود را مدیریت و مقررات ترافیک هوایی را رعایت کند، با کنترل ترافیک هوایی در ارتباط باشد و تعدادی فهرست کاغذی و دیجیتالی را پر کند. وقتی هواپیما به باند فرودگاه نزدیک شد، خلبان ها باید به دقت ارتفاع را ارزیابی نمایند، قدرت را کاهش دهند و سرعت فرود را تنظیم نمایند تا در منطقه صحیح باند فرودگاه فرود آیند. روی زمین، آن ها از ترمز و رانش معکوس برای توقف کامل هواپیما قیل از خاتمه باند استفاده می نمایند. همه این ها فقط در چند دقیقه اتفاق می افتد.

برخاستن و فرود آمدن اقداماتی بسیار سریع، فنی و به شدت احتیاجمند تمرکز هستند، به طوری که فرد آموزش ندیده توانایی انجام آن ها را ندارد. آن ها بعلاوه به طیف وسیعی از مهارت ها مانند درک اطلاعات ارائه شده در مقیاس های متفاوت و هماهنگی بالای دست و پاها احتیاج دارند که فقط از راه آموزش گسترده حاصل می گردد.

آموزش خلبانی

رسیدن به خلبانی تجاری مسیری طولانی است که معمولا با مجوز تفریحی آغاز می گردد و پس از آن مجوز خصوصی و سپس مجوز تجاری داده می گردد (که به افراد اجازه می دهد به طور حرفه ای پرواز نمایند).

برخاستن و فرود آمدن بسیار سریع، فنی و احتیاجمند تمرکز هستند، به طوری که فرد آموزش ندیده توانایی انجام آن ها را ندارد

قبل از ورود به کابین، فرد تحت آموزش باید آیرودینامیک، قوانین هوا و پرواز، هواشناسی، عوامل انسانی، ناوبری، سیستم های هواپیمایی، عملکرد و برنامه ریزی پرواز را مطالعه کند. او بعلاوه باید زمانی را صرف یادگیری درمورد هواپیمای خاصی کند که قرار است آن را به پرواز درآورد. پس از درک اصول اولیه، مربی او را برای آموزش می برد. بیشتر آموزش در هواپیمای سبک کوچک یا شبیه ساز پرواز انجام می گردد.

در طول هر جلسه آموزش، قبل از اینکه دانشجو اقدام به انجام هر مانور یا عملی کند، مربی آن را به نمایش می گذارد. کوشش های دانشجو برای انجام وظایف ممکن است تصحیح، تنظیم یا حتی در شرایط بحرانی متوقف گردد.

ده تا پانزده جلسه اول روی برخاستن، فرودآمدن، کنترل پرواز و مدیریت شرایط اضطراری تمرکز دارد. وقتی دانشجویان آماده باشند، به آن ها اجازه پرواز انفرادی داده می گردد و این نقطه عطف بزرگی است.

خلبان های تازه کار، پس از سال ها تجربه آماده گذار به هواپیمای تجاری هستند. در این مرحله، آن ها ممکن است بتوانند به خوبی از زمین بلند شوند و فرود آیند، اما همچنان تحت آموزش های گسترده مخصوص هواپیمایی قرار می گیرند که قرار است آن را به پرواز درآورند. در این راستا، خلبانان ساعت ها تئوری پیشرفته، ده ها جلسه شبیه ساز و صدها ساعت آموزش با هواپیمای واقعی (که بیشتر آن درحالی انجام می گردد که هواپیما مسافر دارد) را پشت سر خواهند گذاشت.

بنابراین، اگر هرگز اصول اولیه پرواز را یاد نگرفته باشید، احتمال اینکه بتوانید با پیروزیت هواپیمای مسافربری را به یاری کنترل ترافیک هوایی به زمین بنشانید، نزدیک به صفر است.

پرواز مانند هر مهارت دیگر است

آموزش هوانوردی با ظهور کامپیوترهای پیشرفته، واقعیت مجازی و بازی های شبیه سازی پرواز مانند Flight Simulator و X-Plan حالت مردمی پیدا نموده است. اکنون هر کسی می تواند با چند هزار دلار شبیه ساز پرواز دسکتاپ راه اندازی کند. در حالت ایده آل، چنین سیستمی باید شامل کنترل های فیزیکی اولیه موجود در کابین خلبان نیز باشد.

شبیه سازهای پرواز محیطی همه جانبه را فراهم می نمایند که در آن خلبان های حرفه ای، دانشجویان و علاقمند به هوانوردی می توانند مهارت های خود را توسعه دهند. بنابراین، اگر واقعا فکر می کنید می توانید با خلبان حرفه ای رقابت کنید، یکی از آن ها را امتحان کنید. می توان با اطمینان گفت که نمی توانید هواپیمای مسافربری را تا خاتمه فرود با پیروزیت راهنمایی کنید، اما حداقل از مهارت های فوق العاده خلبانان قدردانی خواهید کرد.

227227