بهبود عملکرد ایمپلنت دندانی توسط محققان دانشگاه امیرکبیر - سفر به کیش

وی اضافه نمود: برای انجام این پروژه علاوه بر یک مدل موجود در بازار، دو طرح پیشنهادی برای پروژه های ایمپلنت طراحی و مدلسازی کردیم که با مقایسه این سه مدل توسط دو روش یعنی شبیه سازی نرم افزاری و تست های آزمایشگاهی، یک مدل به عنوان مدل بهینه معرفی گردید.

این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر اضافه نمود: در بخش نرم افزاری از روش تحلیل اجزا محدود که یک روش معتبر مهندسی است استفاده شد و برای تست عملی نیز از روش فوتوالاستیسیته بهره بردیم.

وی ادامه داد: بدین واسطه نتایج توزیع تنش حاصل از دو مدل با هم مقایسه شد تا مدل برتر معین گردد. همچنین با یاری نرم افزار، ابعاد هندسی بهینه برای ایمپلنت برگزیده به صورت دقیق محاسبه شد.

گرامی زاده خاطر نشان کرد: در بخش نرم افزاری، ساخت مدل سه بعدی ایمپلنت ها و انجام یک مدلسازی دقیق و نزدیک به واقعیت احتیاج به دقت و مهارت بالایی داشت و انجام تحلیل های خستگی به دلیل حجم زیاد محاسبات بسیار زمان گیر بود؛ در بخش آزمایشگاهی ساخت مدل ها چالش اصلی بود که باید با دقت بسیار بالایی ساخته می شد.

به گفته وی، مرحله بعدی این طرح می تواند ساخت مدل انتخاب گردیده به صورت انبوه و مناسب بازار باشد.

وی با اشاره به ویژگی های این طرح گفت: در درجه اول معرفی دو مدل جدید برای طرح رزوه های ایمپلنت است؛ در این مدلسازی سعی گردیده که علاوه بر تحلیل استاتیکی از تحلیل خستگی نیز استفاده گردد تا عملکرد ایمپلنت ها در دراز مدت مورد توجه قرار گیرد.

وی ادامه داد: همچنین بررسی حساسیت و بهینه سازی یاری نموده است که ابعاد هندسی ایمپلنت مورد نظر به صورت بهینه محاسبه گردد. آزمایش عملی نیز به تایید کار نرم افزاری پرداخته است.

این پروژه با هدایت دکتر حمیدرضا کاتوزیان عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر مهدی کدخدازاده عضو هیات علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفته است.